woensdag 30 december 2015

Het is de beurt aan....

Britt.


De vorige Tilda top bleek een schot in de roos. Hij zit makkelijk en werd geapprecieerd door de vriendinnen, zeer belangrijk als je veertien bent. Er werd dus een tweede exemplaar gemaakt in een zilveren tricot stof die door de dochter in kwestie zelf werd gekozen op De Bonte Fabriek bij Bambiblauw.


Patroonrecyclage verhoogt de efficiëntie waardoor het topje vrij snel in elkaar stak. Alleen heb ik het gevoel dat dit exemplaar minder uit de kast gaat komen. De tricot stof blijkt niet van de soepele soort te zijn waardoor het eerder op een robotpakje lijkt dan op een makkelijk zittend topje.


Deze Tilda top werd bijgevolg nog niet gedragen en wacht nu op een wasbeurt in de hoop dat die ten goede komt aan de soepelheid van het geheel.


Tot slot nog even dit:


vrijdag 11 december 2015

A Louisa dress it is



Dat Marte van Compagnie M. aan het broeden was op een damespatroon wisten we al langer dan vandaag en met slechts één jongedame in huis die nog past in de kindermaatjes keek ik daar enorm naar uit. Toen de eindmeet in zicht was en er testers gezocht werden stelde ik mij meteen kandidaat. 

In the beginning of this week Marte launched her latest pattern, one for women this time. A few weeks earlier I applied to test this dress.


Op vraag werd eerst een pasvorm gemaakt en die zat wonderwel als gegoten. Enkel in mijn rug moest ik wat lengte wegnemen, laat daar mijn ietwat holle rug en bescheiden lengte voor iets tussen zitten. Ondertussen zou zelfs dat niet meer nodig moeten zijn in het definitieve patroon dat nog een final touch kreeg van Marte.

On demand I made it in muslin first and the fit was great. I never sewed a dress before that fitted so good from the first try .


Als kers op de taart werd ik samen met 29 andere gegadigden uitgenodigd op de Louisa test dag die doorging in de workshopruimte van Mon depot. Dat weekend had ik op zaterdag een bijscholing in Kortrijk en trok ik op zondag richting Antwerpen. De echtgenoot vroeg of ik niet een beetje aan het overdrijven was, waarop ik schoorvoetend ja moest antwoorden om vervolgens met de naaimachine, stof en fournituren te vertrekken. Deze kans wou ik echt niet aan mijn neus laten voorbijgaan.

Together with 29 other lucky candidates I was invited to the Louisa test day at Mon depot. It happened to be on a very busy weekend but I really wanted to join this event.


Het werd een dag om U tegen te zeggen. Eentje waar ik prachtige Louisa jurken zag verschijnen in vele verschillende stoffen en uitvoeringen. Het levende bewijs dat je met dit patroon vele kanten op kan. Ik koos voor de versie met kangoeroezak in een stevige blauwe stof van Jo De Visscher. Het goudkleurige beleg stofje alsook de paspel bracht ik mee uit de Stoffenkamer.

I really enjoyed this day of selfish sewing in good company Putting 30 women together in one room to test a pattern was a tricky idea but turned out to be spot on. Everybody focused on her Louisa dress to be. And believe me I saw many different dresses appearing. Not so difficult with a versatile pattern like the Louisa dress.


Dankzij Marte weet ik al wat ik ga dragen tijdens de feestdagen. Betty zorgde voor geschikte foto’s zodat jullie kunnen meegenieten van mijn jurk. Ook zin om aan de slag te gaan met dit nieuwste Compagnie M. patroon rep je dan naar de webshop waar je met de code LOUISA10 10% korting krijgt.

Thanks to Marte I know what I’ll be wearing for the holidays. And my personal photographer Betty made some lovely pictures. Feeling anxious to start sewing a Louisa? With the code LOUISA10 you get a 10% discount in the Compagnie M. shop.


zondag 6 december 2015

Nog vijf te gaan...

De eerste examenweek zit erop, en terwijl ik naarstig aan de slag ging met mijn rode stylo en mij geregeld afvroeg wat ik daar vooraan in de klas heb staan doen, is er hier thuis van examenstress nauwelijks sprake.


Er heerst hier haast een vakantiesfeertje. Alles rustig op het gemak. Morgen examen Frans, maar eerst American cookies bakken. Dat Frans heb ik toch op een uurtje geleerd en onder invloed van koekjes met een overdosis chocolade à la Sofie Dumont gaat dat studeren veel vlotter.


Benieuwd naar dat examenrapport, al toonde het verleden aan dat dat wel goed komt met die punten.


In navolging van haar vorige Julia sweater wou Mart nog een exemplaar ... of zes. Deze keer een warmere versie in een zalig zachte sweaterstof met spikkels. Zij koos het stofje zelf bij Fairy Tailors op De Bonte fabriek, ik koos dezelfde afwerking aan de hals als de vorige keer. De trui zat snel in elkaar met de overlock en zelfs de naadjes lopen door!


Ook voor mijn tweede student hier in huis werd genaaid maar dat is voor later.

@ Lotte Pothé en Ellen:
Laten jullie iets van jullie horen in verband met de uitslag van het weggeeffeestje.

maandag 30 november 2015

Hoe zit dat met dat met dat weggeeffeestje?

Eindelijk de uitslag van de give away!


Ik trok de winnaar op artisanale wijze en speelde zelf voor onschuldige hand.

 
 
 

Proficiat dames! Kunnen jullie mij jullie gegevens doormailen op metimebyseija@gmail.com?

vrijdag 27 november 2015

De tas van oma

Begin augustus was oma jarig, en de oma's van tegenwoordig die hebben al alles.


Een gepast cadeau vinden bleek dan ook niet zo eenvoudig tot oma opperde dat ze wel een tas kon gebruiken. Voor mij het perfecte excuus om nog een tassenboek in huis te halen. 


Uit 'De tas van Annelies' werd in overleg met oma gekozen voor eenvoudige tote bag. Eentje met veel plaats om boeken uit de bib mee op te halen.


In de stoffenvoorraad lag nog een stevige canvas stof die we twee zomers geleden meebrachten uit Kopenhagen. De combinatie met zwart nepleer en een fel contrasterend stofje lag voor de hand. Bijpassende tassenband werd onderweg naar huis in de Stoffenkamer gehaald. En om de tas de nodige stevigheid te geven gebruikte ik decovil light.


Eén ding staat vast, ze zullen haar zien komen in de bib.

vrijdag 20 november 2015

Ga en vermenigvuldig u!

Tijdens mijn augustus workshop kocht ik nog een Froy&Dind tricot stofje met vogels om er een overslagjurkje van te maken. Alleen wist ik niet goed welk patroon ik daarvoor zou gebruiken. Nu kan ik op woensdagavond tijdens de Femma naailes beroep doen op juf Marieke die aardig overweg kan met het tekenen van patronen.



Bijgevolg trok ik met een gepluisd exemplaar van een zalig zittend Who's that girl jurkje en het patroon van de Burda 7848 naar de naailes. Samen met Marieke werd het Burda patroon aangepast. Een hele avond nam dat in beslag. Een tweede naaiavond werd gebruik om het kleed overlockgewijs in elkaar te steken. De halsboord werkte ik af met een bies en voor de zoom werd gebruik gemaakt van de tweelingnaald.



Het resultaat is er één waar ik blij van word. Of om het met de wijze woorden van Marieke te zeggen: 'Ga en vermenigvuldig u!'


donderdag 12 november 2015

Oorzaak en gevolg

Geconditioneerd zijn wij, of althans ik toch.

Tien jaar lang stak er een bepaalde routine in mijn werkweek, tien jaar lang bleek vrijdag een lesvrije dag. Een dag waarop ik gezellig alleen thuis achter mijn bureau zat te werken voor school, zodat ik mij tijdens het weekend geen zorgen meer moest maken over nog te verbeteren toetsen of voor te bereiden lessen. En plots op 1 september was het uit met het mooie liedje, want sinds het begin van dit schooljaar moet ik alle dagen op het appel verschijnen. 


Geen ramp zou u denken en dat is ook zo, ware het niet dat het lijf protesteert. Mijn lichaam moet wennen aan het nieuwe weekschema en dat gaat minder vlot dan ik had gehoopt. 

  
Misschien komt het ook omdat ik te veel hooi op mijn vork heb genomen want na jaren wikken en wegen, heb ik mij eindelijk ingeschreven voor de cursus patroontekenen op dinsdagavond. Die ene avond per week valt best mee, het is de combinatie met de naailes op woensdagavond die erover is. Bijgevolg moest ik hier downsizen waardoor het akelig stil bleef op mijn webstek, waardoor ik na deze lessenreeks de naailes op woensdagavond tijdelijk ga bannen, waardoor ik de Compagnie M. wedstrijd met spijt in het hart braaf aan mij liet voorbij gaan, waardoor ik mijn workshop maaksel nog aan jullie moet tonen.


Voor dit laatste reed ik eind augustus richting Framalo, of beter ik reed naar Gentbrugge waar Marthe mij oppikte om op een ietwat meer ecologische manier richting Merkem te rijden. En het was best gezellig in de auto, zo gezellig dat we door ons geklets de afslag misten en een ietsiepietsie te laat op de afspraak verschenen. 


Eenmaal ter plaatse waagde ik mij aan een Nina broekrok voor mezelf in een paarse stof die ik bij Jo De Visscher ging halen. Het werd een leuke dag waarin we werden verwend door gastvrouw Kathleen met lekkere broodjes, waar ik allerlei prachtige Compagnie M. creaties rondom mij zag verschijnen, waar Marthe mijn ik-heb-wat-stof-over-aan-mijn-poep probleem oploste, waar ik mocht snuisteren in een knopencollectie om U tegen te zeggen.


En gelukkig voor mij staat er af en toe ook eens een weekje vakantie op de planning. Een week om te herbronnen in de bossen,  een week met stralend weer, een week waarin ik de dochter bereid vond foto's van mij te nemen. Tja, wat moet een puber anders zonder wifi ;)

dinsdag 6 oktober 2015

Tijd voor een give away!

Indien je mij 10 jaar geleden had gevraagd een blog te starten, ik zou je vierkant uitgelachen hebben.  Mijn haren komen nog steeds recht als ik nog maar denk aan die vreselijke schrijfopdrachten op de middelbare school. Over een verplicht onderwerp, zomaar uit het niets, pagina's vol pennen. Neen, bedankt! En dan heb ik het nog niet over vreemde talen gehad. Mijn tweetalige blogpost in het kader van de Nina blogtour liet ik wijselijk nalezen.


Ik ben bio-ingenieur van opleiding en daar is een reden voor. Bij het ontvangen van mijn taalkundige kwaliteiten stond ik achteraan in de rij. Nog steeds moet ik nadenken over -d of -t en regelmatig Google ik een woord, dat ik wil schrijven, op zijn correctheid. Geef mij maar rechttoe rechtaan wetenschappen, formules en vraagstukken zijn meer mijn ding.


Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik best jaloers ben op de vlotte grappige schrijfstijl van Eva, de kwinkslag waarmee mevrouw Khadetjes een glimlach op je gezicht weet te toveren en de heldere uitleg van Mieke haar tutorials. Maar ik ben wie ik ben en ik stond vanachter remember.


Helemaal achteraan zal het nu ook niet geweest zijn want blijkbaar weten jullie mijn blog wel te appreciëren. Op 2 jaar tijd steeg het volgers aantal naar iets meer dan 200. Zou ik er volgend jaar 300 hebben?


En om het iets meer dan tweejarige bestaan van mijn webstek te vieren geef ik iets weg. Een eigen creatie, zij het niet van mijn hand. Naar aanleiding van de  enthousiaste reacties op Britt haar maaksels, knipperde ik eens lief met mijn ogen. Met engelengeduld fabriceerde ze twee paar prachtige oorbellen uit Fimo en die zijn voor jullie! 

Laat in een reactie weten welk paar, groen-roze of blauw, je verkiest. Mijn blog volgen via Bloglovin, Facebook of Google plus is aangewezen. Zo mis je de uitslag van dit weggeeffeestje niet.


zaterdag 26 september 2015

(schattigheid)²

Niemand gaat ontkennen dat baby's schattig zijn, zeker als ze elders de nacht doorbrengen. Zo een klein hoopje mens dat overal slaapt ongeacht het aantal decibels dat er geproduceerd wordt, het lijkt een eeuwigheid geleden.


Gelukkig is er nog de schoonzus die, met medewerking van de schoonbroer, zorgde voor familiale uitbreiding. En als je dan even op bezoek gaat bij de nieuwste aanwinst in de familie, kan dat uiteraard niet zonder handgemaakt pakketje.


Op de lijst met mogelijke projecten scoorde de Kiind jumpsuit het hoogst. En toen we wisten dat het een meisje was geworden kocht ik een schattig Froy & Dind tricot met een vleugje roze en bijpassende boordstof bij Framalo.


Het kruippakje zat vrij snel in elkaar, het verkeerd inzetten van twee kamsnaps niet meegerekend. Al leerden we hierdoor dat je die gewoon met brute kracht kan verwijderen.



En dan schoot er nog een klein lapje zwanentricot over en viste ik wonder boven wonder een effen tricot in het perfecte blauw uit de beperkte voorraad. Hiermee zou het moeten lukken een T-shirt voor grote zus Anna te fabriceren. In de enige Ottobre die hier in de kast ligt stond er gelukkig eentje met raglan mouwen. Ondertussen vervoegde Billie de patronenvoorraad.


De echtgenoot had het lumineuze idee er een bijpassende pyjama van te maken, maar vroeg zich af of ik dat nog op één avond in elkaar kon steken. Tuurlijk, overlockgewijs werd dat klusje snel geklaard!!! Ik had zelfs nog wat tijd om te spelen met boorden aan mouwen en benen.


En zo kunnen de zussen Anna en Eline assorti in hun bed kruipen. Schattig niet?





woensdag 16 september 2015

Tilda top

Britt, de meest modebewuste dochter, weet maar al te goed wat er in haar kleerkast mag belanden en wat niet. Tijdens het maakproces zie je vaak al op haar gezicht of het kledingstuk in wording een plaats gaat veroveren tussen haar favoriete outfits of verbannen zal worden tot een plekje achteraan in de kast.


Regelmatig ziet ze ontwerpen in LMV die haar hartje sneller doen slaan. Alleen is mijn 14-jarige ukkepuk een smalle spriet en ontbreekt er hier en daar nog wat volume om in de maattabel van LMV te passen. Zo staat de Emma jurk hoog op haar verlanglijstje maar ik durf er mij niet aan te wagen. Met het nodige geduld komt dat wel in orde met dat volume.


De Tilda top stond op een denkbeeldige tweede plaats. Een eenvoudig ontwerp dat ik mij nog wel zag aanpassen tot tienerversie.
Aan de zoektocht naar een passende stof kwam een einde toen we bij Jo De Visscher deze mooie groene stof vonden. De draagster in spé was mee, wat het zoekproces enigszins vergemakkelijkte.


Ik nam maatje 34 over zonder naadwaarde. De zijnaden stikte ik op 1,5 cm en moest enkel onder de oksels wat aanpassen, lees stikken op 1 cm.

Of deze Tilda top is goedgekeurd? Daarvoor hou ik mijn wasmand in de gaten,gezien het verband tussen het dragen en wassen rechtevenredig is.



dinsdag 8 september 2015

Het geheime project

Of ik suikerbonenzakjes wou maken voor hun kleine uk in wording. Tuurlijk, tegen een beetje bandwerk zeggen we hier geen neen. Een ideaal vakantieproject zo bleek achteraf want mijn drie dames hielpen mee waardoor het echt bandwerk werd. Plooien, spelden, stikken, draadjes afknippen,.. iedereen had zijn taak.


Ondertussen staat 20 augustus voor eeuwig in ons geheugen gegrift als de dag waarop we in Parijs telefoon kregen van het thuisfront. Eline besloot op een keizerlijke manier de wereld te verkennen en zorgde ervoor dat kleine Anna grote zus werd.


Mijn wederhelft en zijn broer hebben duidelijk hun specialiteit gekozen, waardoor oma het ondertussen moet stellen met vijf kleindochters. Mijn meisjes vinden een nichtje erbij geweldig en uiteraard zakten we, eenmaal terug uit Parijs, al eens af naar het verre Leuven om haar te bewonderen.


En ik, ik denk na over wat ik voor deze meid ga maken om haar te verwelkomen. Een slaapzak, een vlinderdeken, een kruippakje, een kleedje of babymutsje,...
De mogelijkheden zijn eindeloos, mijn tijd helaas niet.