vrijdag 2 december 2016

Arya

Heel lang op gewacht en een beetje vroeger dan verwacht kwam kleine Arya eind mei op de wereld. Collega Lies en haar meid genoten net wat langer dan normaal van hun ziekenhuisverblijf, Arya moest immers nog wat aansterken voor ze naar huis mocht. 


Voor kersverse baby's daar naaien wij graag voor. Ook al wil dat zeggen dat die daardoor wat langer op hun presentje moeten wachten, de naaiplanning had immers geen rekening gehouden met een vroeggeboorte.


Arya wachtte gelukkig geduldig af tot een schattig ijsberenstofje werd omgetoverd tot T-shirt, een model uit de Knippie van april 2014, en een Oliver broekje.


Hetzelfde lot onderging een bijpassend mintgroen tricot stofje. Alleen werd hier een ander model gekozen uit de Knippie van maart 2016. Kwestie van de naaiskills wat aan te scherpen en dat is best nodig met de wel zeer summiere uitleg uit dit naaitijdschrift.


De in het patroon voorziene ellebooglapjes zijn volgens Lies super handig. Zo weet de papa meteen welk assorti broekje hij uit de kast moet nemen.

dinsdag 22 november 2016

Bloggers for life 2016

Zorgenvriendjes, om heel eerlijk te zijn, hier had ik nog nooit van gehoord. 


Toen ik de uitleg van deze Vreet-'z-oppers las op de blog van Khadetjes was ik meteen verkocht. Het idee alleen al dat kleine lieve knuffels allerlei zorgen van kankerpatiëntjes kunnen wegnemen vond ik geweldig.


Natuurlijk hoop je nooit een voet te moeten zetten op een afdeling oncologie. Helaas is dat niet aan iedereen gegeven. Eind augustus verloor mijn nicht haar strijd tegen borstkanker. Een lange en vooral oneerlijke strijd.  


Het initiatief van beide dames achter Bloggers For Life ligt mij dan ook nauw aan het hart. Bijgevolg ging ik aan de slag en toverde twee exemplaren onder de naaimachine vandaan. 


Ik had nog het meeste plezier met het samenstellen van de knuffels in wording. Welke stofjes zal ik combineren? Ga ik voor fluffy oortjes of niet? 


Vandaag vonden mijn zorgenvriendjes samen met twee knuffeldoekjes hun weg naar de grote mand die voor hen klaarstond in De Stoffenkamer. Hopelijk vinden ze binnenkort een vriendje waarvan ze alle zorgen netjes verorberen.

woensdag 19 oktober 2016

Het grote LMV patroonoverzicht

Dat mijn naaimachine in september het foute stof stond te vergaren wil niet zeggen dat ik niet af en toe eens vijf minuutjes tijd over had. Te weinig tijd om de hele naaimachinearsenaal uit te halen maar voldoende tijd om snel even achter de computer te kruipen. 
 
Geregeld zie ik uit La Maison Victor moois verschijnen op het wereldwijde web. Meestal vind je dan wel de naam van het patroon maar niet de editie waarin je het terug kan vinden en dan begint het geblader. Daar kon wat aan gedaan worden dacht ik bij mezelf en ik besloot een overzicht te maken van de patronen. Of eigenlijk twee. Eentje waarbij alles netjes werd geordend per editie.

 

 
En eentje waar alles werd gesorteerd per model.



Ze verklaarden mij hier voor gek thuis en omdat jij niet hetzelfde lot zou moeten ondergaan deel ik mijn overzichtjes hier graag. Ik deed mijn best om fouten te vermijden maar zie je iets dat niet klopt, laat het dan gerust weten. En ja, ik ben van plan dat overzicht hier geregeld verder aan te vullen. Wil je liever geen update missen, dan is volgen de boodschap.

Veel plezier ermee! 

PS: Beide bestanden kregen een update waarin alle edities t.e.m. editie 2 maa - apr 2018 werden verwerkt.

 

dinsdag 11 oktober 2016

Septemberdipje

De grijze wolken en kouder wordende temperaturen kondigen stilaan de herfst aan. Dat kan ook niet anders want een eenvoudige blik op de kalender leert ons dat het reeds oktober is. September vloog voorbij en als je even rechts kijkt zie je dat er geen blogpost verscheen in deze eerste maand van het nieuwe schooljaar.


Ik moest even wennen aan het nieuwe (school)ritme, aan alweer een nieuw lessenrooster, aan de vele naschoolse activiteiten van mijn drie jongedames, kortom aan de septemberdrukte. De naaitijd schoot er wat aan in en van bloggen kwam helemaal niets in huis.


Soms vraag ik mij af hoe andere mensen dit allemaal wonderwel weten te combineren. Mij lijkt het in ieder geval niet te lukken om naast een voltijdse baan, het opvoeden van drie dochters, de logo, woord en zwemtrainingen van mijn kroost en mijn avondles patroontekenen ook nog voldoende naaitijd, laat staan blogtijd over te houden.


Gelukkig werd er tijdens de zomermaanden wel achter de naaimachine gezeten.


Toen de oudste dochter vroeg om voor haar een tasje te naaien werd het project op de lange baan geschoven. Ik prefereer om de één of andere reden nog steeds het naaien van kleding boven dat van tassen.
 

Zo ongeveer een jaar lag de stof in mijn voorraad. Mijn persoonlijke reminder liet af en toe eens vallen dat het gevraagde tasje wel erg lang op zich liet wachten.


Naast de stof, een Veritas vondst, koos dochterlief ook het patroon. Het werd de Inge tas uit 'De tas van Annelies'. Onder het motto klant is koning werd een rits toegevoegd. Kwestie van ervoor te zorgen dat die GSM en dat bus abonnement zeker blijven zitten.


maandag 29 augustus 2016

De Noa short

Wie naait wordt onvermijdelijk geconfronteerd met stofrestanten. Kleine lapjes stof waar je soms geen raad mee weet. Stukjes waarvan je je afvraagt of het nog de moeite is om ze bij te houden. Meestal belanden ze in mijn stoffenbak die ondertussen overvol zit. 


Soms ben je bezig met een project en hoop je vurig dat er nog een stukje overblijft, omdat het stofje zo mooi past bij een overschotje van een ander zelfgemaakt kledingstuk


Zo ging het dus bij deze Noa short, want voor een broek was het resterende lapje te klein. Meteen twee stofrestanten weggewerkt en een leuke short als resultaat, dat is drie vliegen in één klap.


De Noa pants is het laatste patroon dat Marte van Compagnie M. uitbracht, het eerste uit haar 'basic' collectie.  Geen rits, geen knopen, enkel een elastiek wat er meteen voor zorgt dat de short snel aan en uit kan. Een basic short die er niet zo basic uitziet dankzij de prachtige zakjes.


Diezelfde zakjes zorgden ervoor dat er wat tornwerk aan te pas kwam, geheel mijn eigen domme fout. Maar kijk het eindresultaat mag er wezen, niet?


dinsdag 16 augustus 2016

Je bent vijftien en je wil wat...

Je wil helemaal geen saai leven met momenten van verveling maar een goed gevulde vakantie vol leuke uitstappen met vriendinnen.
Je wil helemaal niet de kledij van je zus afdragen maar hippe kleding ook al moet je daarvoor het halve land afschuimen.
Je wil niet op vakantie in een huisje in Friesland maar op hotel met ontbijtbuffet genieten van zon, zee en strand.
Je wil geen mama die enkel kleding naait voor zichzelf of voor je kleine zus. Af en toe mag er ook eens iets voor jou onder de naaimachine vandaan komen.


Uiteraard kies je zelf wat dat dan wel moet zijn en op een dag spot je een hippe short in de coolste stof ooit en vraag je heel lief of ze die alsjeblief voor jou wil maken. In hetzelfde stofje uiteraard want een beetje bling-bling kan heus geen kwaad. Gelukkig heeft dat naaimagazine ook gedacht aan tieners want 'grote-mensen-maten' zijn soms nog wat te ruim.


De zoektocht naar het La Maison Victor stofje bleek gelukkig vrij eenvoudig. Bij Gallery fabrics hadden ze nog een voorraadje liggen. Over de kwaliteit van de stof heb ik zo mijn bedenkingen. Zeker als je weet dat ze 41 euro/meter kost. Het 'gouden' toplaagje werd vastgehecht op de averechtse kant van de sweater stof en komt het en der los. Iets wat in mijn ogen voor zo een dure stof niet zou mogen.


Het in elkaar zetten van de 'Golda' short verliep van een leien dakje. Maatje 32 zit perfect en de gouden stof past wonderwel bij dit T-shirt dat geduldig lag te wachten in de kast. Zelfs de nieuwe handtas bleek assorti.


De originaliteitsprijs zal ik hier niet mee winnen, maar ik heb er hier eentje gelukkig gemaakt en dat is veel belangrijker als je het mij vraagt.

woensdag 3 augustus 2016

Durf meer!

Naast mijn schooljaar voor de schoolbanken zat ik dit jaar ook zelf achter de schoolbanken. Eind juni kreeg ik mijn eerste deelcertificaat patroontekenen module rok/pantalon. 


Reeds bij aanvang van deze lessenreeks had ik een rok in gedachten die ik voor mezelf wilde tekenen. Eéntje uit de zomer 2015 collectie van Jo Devisscher waarvan ik ook het stofje kocht. Dat stofje lag geduldig te wachten tot ondergetekende voldoende kennis en durf had verzameld om dat klusje te klaren.



Tijdens de examenperiode nam ik eindelijk het heft in eigen handen en begon te tekenen vertrekkende van mijn basispatroon van de rok. Het model in de catalogus werd bestudeerd, de basisrok werd een A-lijn model, de taille werd verlaagd, de plooien ingetekend. Ik nam voor de zekerheid mijn afgewerkte patroon nog even mee naar de laatste les patroontekenen en liet het even controleren door de juf.


Een leuk detail in de rok zijn de paspelzakjes die met de 'foute' kant van de stof worden gemaakt. 37 'single welt pocket'-tutorials en twee proeflapjes later durfde ik mij eindelijk aan die paspelzakken wagen in the real stuff. Er werd gemeten en nog eens gemeten, gestikt en gestreken. 


Al bij al moet ik toegeven dat ze aardig gelukt zijn, die valse zakjes. Een euforisch momentje want wat kon er nu nog fout lopen?


De zijnaden werden toegestikt, de blinde rits erin gestoken en de rok werd gepast. En toen kwam de ontnuchtering. Het ding was veel te groot en dat voor een rok getekend op mijn maten!?! 
En mijn zorgvuldig gestikte paspelzakken stonden op een netjes gemeten afstandje van de zijnaad net zoals op het 'echte' rokje. Versmallen was de boodschap.
Enter paspelzakken nog dichter tegen de zijnaad. 


Ach, zo hard valt dat nu ook niet op. En bij deze is mijn eerste zelfgetekende en gemaakte rok een feit.

woensdag 27 juli 2016

Restjesverwerking

We hadden nog een lapje over van dit project. Te klein om grote plannen mee te koesteren. Te groot om zomaar links te laten liggen. 



Een shortje voor de jongste moest nog net lukken. Ik wou een sportmodel met randjes aan de pijpen en vond het ideale patroon in de Ottobre 03/2014. 


Eenmaal de short af was meende ik mij een lapje tricot te herinneren in een matchend kleurtje. 


Het lag geduldig te wachten in de stoffenvoorraad en werd omgetoverd tot een T-shirt uit datzelfde Ottobre boekje. De mouwen werden achterwege gelaten en zowel mouwen als halsboord werden afgewerkte met een bies. 


Pas in een laatste fase zag ik dat ik bij het voorpand de 'foute' kant van de stof gebruikte. Laat het een test zijn om na te gaan wie van de familie hier eens komt piepen want ik vertelde het hen niet.


En die flamingo op het voorpand, tja die kon ik echt niet laten liggen.

woensdag 20 juli 2016

Vuurtorenrood

Inpakken om er een weekje tussenuit te knijpen als je doodmoe rondloopt is echt geen goed idee. 


Weerberichten volgen tijdens het inpakken ook niet. Want alle grijze wolken op deze voorspellingen in gedachten nam ik geen zonnecrème mee en dat heb ik geweten. (En de rest van de familie helaas ook!)



Deze foto's werden 's ochtends genomen, want hoe verder de dag vorderde hoe roder mijn gezicht werd, vuurtorenrood. Ondertussen is de neus reeds in vervelmodus en het rood weggetrokken.



Dit neemt niet weg dat Schiermonnikoog een prachtig eiland is waar we een dagje heen trokken om te fietsen. Echt de ideale plaats om te onthaasten en te genieten van natuurpracht.  


Een idyllisch decor ook om foto's te nemen van mijn Susanne cardigan. Dit Compagnie M. patroon verschijnt hier niet voor het eerst op deze blog en daar is een reden voor. 


Na een winterversie verscheen er nu een zomerexemplaar vanonder de naaimachine. Opnieuw een versie met gedubbeld voorpand nadat het biais-lint nogal zwaar bleek te zijn voor het dunne gebreide Strass stofje uit de stoffenvoorraad. 


Dat zou nooit goed komen en Seija luistert altijd naar het advies van haar mede naaischuur madammen. Enter gedubbeld voorpand in hetzelfde Strass stofje, ideaal te combineren met zowel oranje als roze T-shirts.



Jullie kunnen zich vast iets voorstellen bij dat hoofd van mij. Op de boot 's avonds richting vaste land had ik de indruk dat mensen mij aanstaarden, mijn kroost en echtgenoot aanschouwden en bij zichzelf dachten: 'Wat een onverantwoorde moeder is dat!'