zondag 28 februari 2016

Warm wintergerief

Ik ben nogal een koukleum. De temperatuur van mijn handen en voeten zijn nog het best te vergelijken met die van een ijssculptuur, dikke-truien-dag is niet aan mij besteed en thuis ligt er standaard een fleece trui klaar om over mijn kleding aan te trekken in barre tijden. (Lees: Als de rest van de familie ook thuis is en ik de verwarming niet stiekem een graadje hoger kan zetten.) 


Het hoeft dan ook geen verdere uitleg dat, volgens mij,  een lekker warme trui in niemand zijn kast mag ontbreken. Tijdens de krokusvakantie werd de jongste van een zacht en warm exemplaar voorzien. Het werd een Lewis Hoodie uit de lente editie van LMV in een doorstikte sweater stof. Als voering voor de kap en de zak gebruikte ik een overschotje van een Froy & Dind tricot. 


De trui werd in stukken en brokken in elkaar gestoken en had tijdens de vakantie enkel nog nood aan wat finishing touch. Omdat de jongste niet van de meest zorgzame soort is als het op kleding aankomt wou ik kamsnaps vermijden. Er doemden scenario's op in mijn hoofd vergelijkbaar met haar prinsessenkleed, ja dat uit de vorige blogpost, dat euhm laten we zeggen beschadigd werd tijdens het carnavalsfeest op school. Echt zonde!


Ik ging dus voor gewone knopen maar dat was buiten de naaimachine gerekend die weigerde om doorheen vier lagen dikke sweaterstof knoopsgaten te stikken. Tja, ze zullen in LMV met rede gekozen hebben de trui af te werken met drukknopen. Op naar plan B waar er toch werd geopteerd voor kamsnaps, met de nodige instructies naar de dochter toe. Verdoken kamsnaps doorheen minder lagen stof. De knopen werden er opgenaaid ter versiering en om de restanten van mijn mislukt knoopsgat tornwerk te camoufleren. Maar sssssst, dat laatste zeggen we tegen niemand, afgesproken?


vrijdag 5 februari 2016

Prinses Maud

Heel lang geleden werd er in de grote stad een klein, lief prinsesje geboren, prinses Maud. Maud groeide op met twee grote zussen aan haar zijde en dat had zowel voor- als nadelen. 


Na ruim negen jaar was Maud het beu om de roze prinsessenjurken van haar zussen af te moeten dragen. Ze wou zelf een prinsessenjurk kiezen, eentje in een andere kleur dan roze.


En wat kan je als kleine prinses het beste doen om je dromen waar te maken? Juist ja, je fluistert ze in het oor van je oma. Want oma's zijn gevoelig voor kleine meisjesdromen en ook al heeft oma geen toverstaf om jurken te toveren, ze heeft wel een naaimachine om er eentje te maken.


Tijdens een logeerpartij troonde oma Maud mee naar de stoffenwinkel. Ze koos er zelf voor groen en omdat prinsessen wel houden van een beetje bling bling ook voor goud.


Weken werd er gezwoegd en gezweet aan de jurk. Er werd gevloekt op de gouden stof die niet zo goed meewerkte en de deadline, het grote prinsessenfeest op school, naderde met rasse schreden.


Vorig weekend was kleed klaar en werd het door de speciale oma en opa koerierdienst helemaal tot in de stad gebracht. Prinses Maud was blij en straalt vandaag in haar groene prinsessenjurk op het grote prinsessenbal op school.